Weet je wel wie ik ben?! ✨ Project- en programmadirecteuren in het portfolio

We komen ze overal tegen binnen de Nederlandse overheid: de project- en programmadirecteuren die worden ingevlogen om “een grote verandering door te voeren”. Vooral in de ICT-projecten en -programma’s duiken ze steevast op.

Deze 🏆 league of their own 🏆 bestaat uit zelfbenoemde godheden die een indrukwekkend “trackrecord” zouden hebben opgebouwd binnen de overheid. En wanneer de eigen organisatie het niet aankan, wordt dit supermens – uiteraard voor een exorbitant uurtarief – binnengehaald.

De realiteit? Die zogenaamde trackrecords zijn vaak helemaal niet zo succesvol. Het draait eerder om de juiste contacten: een gedeelde bestuurskamer, een wederhelft op hetzelfde yogaclubje 🧘♂️, of een ontmoeting op een invloedrijk netwerkborrel.

En zo belandt deze godheid in jouw portfolio, vaak nadat interne project- en programmamanagers zich er al op stuk hebben gebeten. De entree van deze redder in nood betekent in de praktijk altijd vier dingen:

1. ✨ Eigen shine eerst ✨ – Er moet een uitgebreide staf aan externen worden ingevlogen om de godheid goed in het zonnetje te zetten.

1. ⏳ Alles moet anders! ⏳ – Planningen worden omgegooid, terwijl onder water het werk gewoon doorgaat zoals gepland.

2. ⛔️ Geen lastige vragen! ⛔️ – Portfoliomanagement wordt buitenspel gezet, want zij zouden alleen maar vertragen.

3. ❌ Portfolio? Nee, bedankt! ❌ – Want daar moet je afleggen waarom je hofhouding zo veel kost en wat het precies oplevert.

Alsof wij als portfoliomanagement als hobby obstakels verzinnen waar project- en programmadirecteuren over moeten klimmen.

Ik kom deze onsterfelijken 🌟 regelmatig tegen. En altijd is de reactie: “Weet je wel wie ik ben?” – gevolgd door een opsomming van alle wonderen die hij of zij heeft verricht. En dan onvermijdelijk: “Laat mij mijn gang gaan en val me niet lastig.”

En daar wringt nu precies de schoen. Als portfolioverantwoordelijke kijk je naar het geheel: staat de dure hofhouding van dit project of programma in verhouding tot het resultaat?

⚠️ Feit: Uit onderzoek blijkt dat deze grote projecten en programma’s binnen de overheid kampen met een enorme overhead.

Maar leveren deze godheden dan echt beter werk dan andere project- of programmamanagers? Nee. Het enige verschil is dat ze worden vertrouwd door de bestuurders.

❗ Nog nooit is een project of programma beter of sneller gaan lopen door simpelweg de manager te vervangen. Het is het geloof in wonderen dat hen aan boord houdt. En als je daar als portfoliomanager iets van vindt? Dan ben je lastig.

Laten we hier dus mee stoppen en het échte probleem aanpakken: de overheid stelt onrealistische einddata, onderschat complexiteit en negeert de afhankelijkheid van ketenpartners. Het inhuren van deze project- of programmagodheden is niet de oplossing, maar een symptoom van het probleem.

Tijd voor een realistische aanpak! 📈💡